چند روزیه که میدونم یه چیزیت هست

اما خب زیاد به پر و بالت نپیچیدم

تا امشب که اومدی و باهام حرف زدی

گفتی تنبلی کردم و این ماه پول نداریم

تعجب کردم؟

نه

چون ندیدم که مشغول کار باشی که حالا از حقوق نگرفتن ات شوکه بشم

کاری ازم برمیاد؟

نه

چون هرچقدر هم که زور بزنی،نهایتا دو سه روز خودت رو به ناراحتی میزنی و دست پیش میگیری و خودت رو سرزنش میکنی

باور میکنم ادا هات رو؟

نه

به هزار و یک دلیل

بر اساس تجربه هایی که ازت دارم

اصلا همین که همین الانش هم مشغول اکسپلوری و بازی

ناراحت شدم و دلداریت دادم

اما خب بهتم گفتم که اوج کم کاریت رو میزاری برا ماه تولدم

مثل هر سال،مثل همیشه

گفتی چند تا چیز بگو که دوست داری،تا از بین شون برات کادو بخرم

کاش هیچی نخری میم،ولی اینجوری نگی بهم

میم تو نه بهت برمیخوره،نه برات مهمه

و من هم خسته شدم از عکس العمل خوب نشون دادن

کاش هیچکس حتی تبریک هم نگه بهم

متنفرم از همه تون

بیزارم از بی کسیم