https://www.instagram.com/reel/C3Zr38biee6/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==

الان که تو اکسپلور میچرخیدم،این ویدیو رو دیدم

مامان!چرا انقدر همه کس مخصوصا مامان های دیگه رو مقایسه میکنم با تو

تویی که باعث شدی حالم از ازخودگذشتگی و آدم فداکار بهم بخوره

تویی که کل عمرت،تو نقش قربانی گذشت

تویی که شاد نبودی و نیستی،و منی رو پرورش دادی پر از احساس گناه و خالی از عزت نفس

ویرانم کردی مامان

کاش آدم شادتری بودی ،بیشتر به خودت می‌رسیدی،منم در کنارت رشد میکردم

بهترین روزامونو حروم کردی و چقدر فرآیند سخت و طاقت فرسا و دردناکیه نجات دادن خودم

مامان،تو کل دوران نامزدیم عین یه بچه،لج کردی

مامان،روزی که خونه رو خریدیم،تو نه اومدی ببینیش،نه تبریک گفتی،چون باهام قهر بودی

روز عروسیم و چند روز قبلش باهام قهر کردی و حرف نزدی

فقط اشک ریختی

اشکت رو میخوام چکار؟

دلتنگیت رو میخوام چیکار؟

هر مامان دیگه ای رو میبینم،تو ذهنم با تو مقایسه اش میکنم،تو بر خلاف نظرت،بهترین مامان دنیا نبودی و نیستی

نمیخوام بهترین باشی،فقط اگر شادتر میبودی،بیشتر به خودت بها می‌دادی ،خیلی بهتر بودم،حداقل این تروماها بهم وارد نمیشدن

از پرفکشنیسمم و سرزنش خودم،تا احساس گناه و معذب شدن

من حتی خودم رو لایق محبت های میم نمی‌دونم مامان

و به جای لذت بردن،حس بد میگیرم

...