مامان

تو یه خودشیفته ای

در لحظه با یه جمله گند میزنی به روح و روانم

من احمق ،برات عکس پارچه ای که برا نینینم گرفتم فرستادم

و بله

تو،از رو عکس،تشخیص دادی جنسش خوب نیست

و همین باعث شد نیم ساعت گریه کنم

نمیدونم اگر میم آرومم نمیکرد،این گریه تا کی ادامه داشت

مامان بخدا که مریضی

من بدترم

چرا هر بار برات عکس میفرستم؟

عکس‌العمل تو که مشخصه

همین رفتار توه که باعث شد انقدرررر از دوستم هم ناراحت بشم

اون هم وقتی عکس رو دید،گفت پارچه زشتیه

خشمم ازش رو ریشه یابی کردم و رسیدم به نظر تو

مامان

بخدا که نمیمیری اگر ایراد نگیری

بگو مبارک باشه و تمام

خودشیفته ی روانی

تمام مشکلات من از این نشات میگیره که تو،من رو مثل تمام چیزایی که صاحب شونی،یونیک و خاص و عالی میدیدی

و نمیتونی بپذیری که من یه آدم عادی ام

که تمام دستاورد های نداشته ات،از لباس و خونه ات بگیر،تا خانواده درپیتت،همه یا عادی ان،یا افتضاح

چقدر همیشه ناراضی هستی تو

چقدر آزارم میدی...